فرنوش حاتم - لیلی عامری به کمک نور و تاریکی صحنهای میسازد و مخاطب را دعوت میکند که وارد سایههای خیال و تکههای تلخی از واقعیت شود. تکرار یک فرم سادهی واحد در چیدمان، به مخاطب اجازه میدهد به درون خویش بازگشت کند و زخمهای خود را بکاود. از نمایشگاه او در گالری والی دیدن کردیم.
← برای متن کامل، اینجا کلیککنید.