غذا انقدر کم بود که همیشه گرسنه بودیم؛ تهیه آب آشامیدنی حتی با پرداخت پول هم ممکن نبود و برای استحمام آب گرم نداشتیم. بیش از پنجاه نفر در شش اتاق بند قرنطینه حبس بودیم، روزانه به صورت میانگین ده نفر ورودی جدید داشتیم، اما چون بندهای زندان پر شده بودند، کسی از قرنطینه به بند عمومی فرستاده نمی‎شد. این روایت یکی از زنان محبوس در زندان قرچک از شرایط اسف‌بار این زندان است که به تازگی آزاد...

← برای متن کامل، اینجا کلیک‌کنید.