تجربه نشان داده سانسور جزء ذاتی و جداییناپذیر حکومتهای ایدئولوژیک است. حکومتهایی که هنر و ادبیات را تنها در ترویج نگاه و اندیشه ایدئولوژیک حاکم، به رسمیت میشناسند. از این رو است که هنرمندان مستقل از قدرت، در چنین نظامهایی میکوشند با ادبیات و شگردهای هنری، سانسور را دور و یا کلا قید کار هنری را بزنند. اما به نظر میرسد برای خبرنگاران در چنین نظامهایی مفری نیست جز...
← برای متن کامل، اینجا کلیککنید.