ین ظریف وطن فروش به اون خامنه‌ای چلاق بیوطن و جنایتکار و قاتل جوانان ایران پس از غارت کشور عزیزمان ایران و دزدی و اختلاس تمام ثروت و دارائئ مملکت و نیز فقرو فلاکت و تباهی در این ۴۱ سال گذشته برای مردم عزیز ایران حالا چوب حراج به سرزمینمان زده ا‌ند: این هم خلاصه قرار داد ننگین و خیانتکارانهٔ رژیم ملایان مردم اگر به پا نخیزید دیگر چیز از سرزمینمان باقی نمیماند و یک اسرائیل چینی دیگر با خیانت این حرامزده‌ها بوجود میاد: خبر توافق اخیر جمهوری اسلامی با چین سروصدای زیادی برپا کرده است و بسیاری از ایرانیان نگران چنین توافقی هستند و آن را شرم‌آور و شبیه قراردادهای استعماری می‌خوانند. حدود یک سال پیش جناب «فرهاد طباطبایی» در صفحه فیس‌بوک خود مطلبی از نشریه بسیار معتبر "پترولیوم اکونومیست" را خلاصه و منتشر کرده بودند. . در پایین این خلاصه مقاله را می‌خوانیم. . «پترولیوم اکونومیست» مقاله‌ای نوشته و به توافقی که اخیرا جواد ظریف در سفرش به چین با آن‌ها کرده، پرداخته است. چین موظف شده که ۲۸۰ میلیارد دلار روی صنایع نفت و گاز و پتروشیمی و ۱۲۰ میلیارد دلار روی راهسازی در ایران سرمایه گذاری نماید. . مطابق این توافق ردّ یا پذیرش هرگونه پیشنهادی روی میادین متوقف یا نیمه‌تمام گازی و نفتی و همچنین صنایع پتروشیمی ایران در اختیار چین است. فراهم‌کردن تکنولوژی و پرسنل و ابزار اجرای این پروژه‌ها در ید قدرت چینی‌هاست و آنها حق دارند که پنج هزار نیروی امنیتی برای حفاظت از کارکنان خود به ایران گسیل دارند. چین حق دارد که تا دو سال مطالبات ایران را پرداخت نکند و وقتی هم که کرد به صورت قسطی باشد. هانتر نوشته از آنجا که ایران کشوری ضعیف و چین قویست و هیچ رقیبی هم در این زمینه وجود ندارد ما هیچگونه دست بالایی برای مانور دادن نداریم. از طرف دیگر چین که به پیمان‌شکنی شهره است هیچ تضمینی ندارد که در برابر ایران این چنین نکند. بنا به تجربه حضور چین در آفریقا دیده‌ایم که رفتاری کاملا استعماری و تهاجمی دارد و کمترین علاقه‌ای به توسعه صنایع و تربیت نیروی کار در مملکت میزبان را ندارد. چین با داشتن انبوهی جمعیت و استیصال برای کارآفرینی, نه تنها به تاراج منابع کشور میزبان می‌پردازد که حتی از نیروی کار آنها هم استفاده نمی کند و در پروژه قدیمی‌تر ساختن راه در ایران هم دیده‌ایم که با وجود نیاز شدید ایران به ایجاد شغل و نرخ بالای بیکاری, همه کارکنان آن پروژه چینی بودند. . از همه مهمتر حضور امنیتی, نظامی چین در ایران بافت قومی و فرهنگی ایران را تغییر خواهد داد و همه می‌دانند که به خاطر اشتهای سیری‌ناپذیر گسیل نیروی کار از طرف چین در حال انفجار از جمعیت, روسیه و ممالک آسیای مرکزی در پذیرفتن چینی ها محتاط و محدودند.