نزدیک به ۱۷۰ سال پس از آن که جوان سی و یک ساله‌ای به نام باب در تبریز به جوخۀ اعدام سپرده شد، روزی نمی‌گذرد مگر این که در رسانه‌های دولتی، نیمه‌دولتی و شبه‌دولتی ایران، بر فراز منابرِ مساجد و حسینیه‌ها و حوزه‌ها، در صفحات روزنامه‌ها، مجله‌ها، کتاب‌ها، وب‌سایت‌ها و وبلاگ‌ها و در شبکه‌های اجتماعیِ فارسی زبان از او به زشتی یاد کنند. اما نگرش نخبگان غربیِ نیمۀ دوم قرن نوزدهم نسبت...

← برای متن کامل، اینجا کلیک‌کنید.