به گزارش کانورسیشن، در حال حاضر، آنچه در گفت‌وگوهای کرونایی مشاهده نمی‌شود، این است که چگونه ورزش‌های مدارس و باشگاه‌ها با منابع محدود با ایمنی بازگشایی شوند. متخصص ورزشی و پزشک فوریت‌های پزشکی و مسئول واحد آزمایش سیار کووید-۱۹ میشیگان که در زمینه سلامت ورزشکاران تحقیق می‌کند، اطلاعات مربوط به خطرات بازگشت به فعالیت ورزشی بدون آزمایش کووید-۱۹، ورزشکاران، مربیان و والدین را به اشتراک می‌گذارد. این اطلاعات شامل آزمایش خون برای دانستن اینکه آیا ورزشکاران قبلا به کووید- ۱۹ مبتلا شدند یا خیر، به‌علاوه آزمایش ترشحات بینی برای شناسایی ویروس فعال سارس-کووید است.

آزمایش منظم کووید-۱۹ برای همه ورزشکاران شاید افراطی به نظر برسد، اما آمار فعلی ۱۵۰ ورزشکار دانشگاهی، عمدتا بازیکنان فوتبال که کووید-۱۹ مثبت شدند، روزبه‌روز بیشتر می‌شود.

در ورزش‌ها، به‌ویژه ورزش‌های تماسی، دور کردن ورزشکاران بدون علامت یا افرادی که علائمی نشان نمی‌دهند، قبل از اینکه دیگران را آلوده کنند، بسیار مهم است. این مهم در کره جنوبی انجام نشد و یکی از مربیان بدن‌سازی بدون علامت، ویروس را به ۱۱۲ نفر در ۱۲ مرکز، در مسافتی بیش از ۱۲۴ مایل و طی ۱۴ روز منتقل کرد. همه این اتفاقات پس از یک جلسه چهارساعته اتفاق افتاد. نکته ترسناک داستان این است که این مربی بدن‌سازی قبل از بروز هرگونه علائم، ویروس را منتشر ‌کرد.

خطرات قابل‌توجه هستند

خطر انتقال ویروس از یک ورزشکار مبتلابه کووید-۱۹ که تشخیص داده نشده، قابل‌توجه است، به‌ویژه کسانی که بدون پوشش صورت و در مجاورت با دیگران رقابت می‌کنند. داده‌های اخیر حاکی از آن است که ذرات ویروس می‌توانند تا ۲۷ فوت ( تقریبا ۹متر) در هوا پخش شوند، که بسیار فراتر از توصیه ۲ متری برای رعایت فاصله اجتماعی است. ذرات ویروس می‌توانند به مدت سه ساعت در هوا معلق بمانند، از این گذشته، ورزشکاران در زمان تمرین تا ۲۰ برابر زمان استراحت شدیدتر، سریع‌تر و عمیق‌تر تنفس می‌کنند که فروبردن و بیرون دادن مقدار ذرات ویروس در دم و بازدم عمیق افزایش می‌یابد.

همچنین عرق و آب دهان ورزشکاران باعث آلودگی بیشتر تجهیزات، لباس و سطوح بازی می‌شود. نشان داده‌شده است که بزاق ۹۲ درصد ذرات فعال سارس-کووید را در خود دارد و عرق می‌تواند ویروس را از طریق آلودگی با بزاق یا قطرات تنفسی منتقل کند. در کنار همه این موارد، تمرینات شدید می‌تواند عملکرد سیستم ایمنی یک ورزشکار را کاهش دهد و باعث شود که آنان مستعد سرایت بیماری شوند.

آخرین گزارش اتحادیه ملی ورزش دانشگاهی (NCAA) تایید می‌کند که تقریبا هشت میلیون ورزشکار دبیرستانی و ۴۸۰هزار ورزشکار دانشگاهی هرساله در رویدادهای ورزشی شرکت می‌کنند. این تعداد می‌توانند چند نفر را آلوده کنند؟ یک روش برای تخمین، بررسی مدل‌های فعلی است. این مدل‌ها بیان می‌کنند که ویروس می‌تواند ۲۰ درصد از افراد را با میزان مرگ‌ومیر حدود یک درصد آلوده کند. مقایسه این تعداد و تخمین آن وحشتناک است، حدود یک‌میلیون و ۷۰۰ هزار نفر درگیر در ورزش‌های غیرحرفه‌ای در ایالات‌متحده که شامل سرمربیان، مربیان و والدین نمی‌شوند نیز آلوده می‌شوند و حدود ۱۶هزار نفر به کام مرگ می‌روند.

توصیه‌ برای ایمنی ورزشکاران

بازگشایی اخیر تمرینات فوتبال دانشگاهی در حال حاضر به یک شروع دشوار تبدیل‌شده است، LSU (تیم فوتبال ایالت لوزیانا ) پس از حدود دو هفته تمرین ۳۰ بازیکن از ۱۱۵ بازیکن را قرنطینه کرده است، درحالی‌که هر دو ایالت کانزاس و دانشگاه هیوستون به دلیل شیوع کووید-۱۹ تمرین داوطلبانه را به حالت تعلیق درآورده‌اند، در این آزمایش طبیعی، این نمونه کوچک فقط نمایانگر بازیکنان فوتبال دانشگاهی است که به تمرینات داوطلبانه تابستانی بازگشتند، در جایی که انتظار می‌رود هم موارد کووید-۱۹ و هم تماس بازیکن با بازیکن کم باشد. با مقایسه این تعداد با حدود هشت میلیون ورزشکار دبیرستانی که در پاییز با منابع محدود رقابت می‌کنند، می‌توانید پیامدهای آن را تصور کنید، با این‌ وجود، برای مشارکت ورزشی ایمن در دبیرستان، دانشگاه و باشگاه‌های ورزشی، موارد زیر را توصیه می‌کنیم:

قبل از هر مسابقه‌ای، همه ورزشکاران و مربیان باید آزمایش شوند که اگر فردی کووید-۱۹ مثبت داشته باشد، به مدت ۱۴ روز از بازی خارج و قرنطینه شود. مسئولان بازی باید تایید کنند که آزمایش تیم‌های رقیب ۲۴ ساعت قبل از بازی منفی بوده است. آزمایش ادغامی باعث صرفه‌جویی در وقت و هزینه می‌شود. اگر یک نمونه ادغام‌شده، آزمایش مثبت را نشان دهد، در آن صورت باید همه ورزشکاران بررسی شوند.

آزمایش خون باید در نظر گرفته شود، ورزشکارانی که کووید-۱۹ دارند و IgG آنتی‌بادی مثبت هستند، حداقل دو تا سه هفته قبل از آزمایش در معرض ویروس قرار گرفتند. آنان احتمالا ویروس مرده را حمل می‌کنند و خطر ابتلا برای دیگران ندارند. به‌شرط بی علامت بودن، می‌توانند زودتر به ورزش برگردند. اما افراد مبتلا به آنتی‌بادی IgM احتمالا عفونت حاد دارند، این دسته از ورزشکاران نباید در زمین ورزشی حضور یابند.

افراد حاضر در رویداد ورزشی، از جمله ورزشکاران یا رقیبان، باید محافظ صورت بپوشند. تولید محافظ صورت "دوستدار ورزش" برای استفاده در هنگام تمرین و رقابت شدید، باعث کاهش انتقال ویروس می‌شود.

فاصله‌گذاری اجتماعی، شستن دست‌ها و ضدعفونی مکرر تجهیزات، سطوح و لباس‌ها باید بخصوص در دو طرف زمین‌بازی بشدت اعمال شوند.

از غذا، مایعات و ظروف مشترک خودداری شود. ورزشکاران باید از بطری‌های آب شخصی استفاده کنند.

نکته مهمی که باید به خاطر بسپارید این است که اندیشه ایمنی ورزش‌های حرفه‌ای، خیالی واهی برای ورزش‌های غیرحرفه‌ای است، بررسی دمای روزانه و غربالگری علائم در افراد آزاد یعنی ورزش‌های غیرحرفه‌ای، جایگزینی مناسب برای آزمایش روزانه کووید-۱۹ و قرنطینه‌های تحمیل‌شده، همانند ورزش‌های حرفه‌ای نیست. بررسی دمای پیشانی نادرست است و اغلب درجه تب را کمتر تخمین می‌زند. هنگامی‌که نشانه‌ها و علائم کووید-۱۹ در یک ورزشکار بروز و پیشرفت می‌کند، وی حدود دو روز قبل ویروس را به اطرافیان منتقل کرده است. بنابراین، شناسایی و حذف سریع ورزشکاران بدون علامت در تمام سطوح، باید در طول فصل و بین رقبا اجرا شود. اگر چنین نباشد، امید ما برای بهبود اوضاع با انتقال مداوم بیماری همراه می‌شود.