قصد ایجاد شک و انگ زدن به هیچ کسی که با جمهوری اعدامی مبارزه میکنه رو ندارم،اما سابقه این حکومت در رفتار با زندانیان سیاسی و دربند یه جورایی با این خانم خیلی خیلی فرق داره.از آزادی حجاب و اعزام به بیمارستان و داشتن خط تلفن و مصاحبه و گپ زدن و درد و دل کردن با انجلینا جولی و پیام رسانی های مکرر به خبرگزاری ها و…نمی‌دونم ولی یوهو یاد بچه های اکباتان و رهنورد و شکاری و خانواده پویا بختیاری افتادم

یاد اونها که از سال ۸۸ تو زندان هنوز تفهیم اتهام نشدن،یاد زندانیهایی که بیشتر از ۲۰ ساله حق مرخصی و ملاقات ندارن،یاد ستار بهشتی یاد مادرانی که هنوز نمیدونن پس از دو دهه فرزندشون کجاست،یاد زندان‌هایی که حتی قوه قضاییه خودشون هم خبر نداره چندتان و کجا هستن..

دقت کنید همیشه هم یک دوربین بدست در صحنه هایی که ایشون بدون حجاب اجباری مشغول به مبارزه با جمهوری اسلامی هستن،آزادانه مشغول فیلمبرداری و…خلاصه خدا کنه که ما داریم اشتباه فکر می‌کنیم