مهوش ثابت را آزاد کنید !
مهوش شهریاری ثابت، متولد ۱۳۳۱ در اردستان و دارای لیسانس روانشناسی پیش از انقلاب ۵۷ به عنوان آموزگار ، مدیر و رئیس کمیته سواد آموزی فعال بود. بعد از انقلاب اسلامی به جرم بهایی بودن بیکار و خانه نشین شد.
ثابت به مدت ۱۵ سال مدیر موسسه اموزش عالی بهاییان بود تا کمی از تبعیض آموزشی که در حق جامعه بهایی ایران اعمال میشد را بکاهد.
او از سال ۸۶ تا ۹۶ به مدت ده سال بدون حتا یک روز مرخصی زندانی بود و رهآورد این زندان بیماری سل و پوکی استخوان و مجموعه اشعاری بود که تحت عنوان شعرهای زندان در انگلستان چاپ شد تا «انجمن جهانی قلم» در سال ۱۳۹۶ او را شایسته عنوان «نویسنده بین المللی شجاعت» بداند.
در تابستان ۱۴۰۱ با وجود ابتلای خانم ثابت به بیماری کرونا بازداشت دوم او اتفاق افتاد و آذر ۱۴۰۱ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران که ریاست آن را «ایمان افشاری» به عهده دارد، با اتهام «تشکیل و اداره دسته یا جمعیت به قصد بر هم زدن امنیت کشور» به «۱۰ سال حبس، دو سال ممنوعیت خروج از کشور، منع سکونت در تهران، ممنوعیت از فعالیت در گروه‌های اجتماعی، و مصادره شماری از ابزار دیجیتال» محکوم شد و شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران این رأی را بی کم و کاست تأیید کرد.
روز ۲۸ آذرماه ۱۴۰۳ پس از مدت‌ها محرومیت پزشکی در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان رجایی تهران تحت عمل جراحی باز قلب قرار گرفت.

خانم ثابت، علاوه بر نارسایی‌های قلبی، با عارضه پوکی استخوان و تومور ریه نیز دست و پنجه نرم می‌کند. خانواده خانم ثابت هشدار داده اند که بازگشت او به زندان در شرایطی که نیازمند مراقبتهای پزشکی است، سلامتی و جان او را به خطر خواهد انداخت.

مهوش ثابت ۷۲ ساله جز صلح و آزادی برای ایران هیچ نخواسته و آموزش را مهمترین مسیر برای ساختن ایران می داند و هزینه این آرمان را با آزادی و سلامتی خویش پرداخت نموده است.
#مهوش ثابت