🤍

خواهی نباشم و خواهم بود
دور از دیار نخواهم شد
تا «گود» هست، میان دارم
اهل کنار، نخواهم شد
یک دشت شعر و سخن دارم
حال از هوای وطن دارم
چابک غزال غزل هستم
آسان شکار نخواهم شد
من زنده‌ام به سخن گفتن
جوش و خروش و برآشفتن
از سنگ و صخره نیاندیشم
سیلم، مهار نخواهم شد
من آن زنم که به نامردی
سوی حصار نخواهم شد
برقم که بعدِ درخشیدن
از من سکوت نمی‌زیبد
غوغای رعد ز پی دارم
فارغ ز کار نخواهم شد
تیری که چشم مرا خسته ست
بر کشتنم به خطا جسته ست
«بر پشت زین» ننهادم سر
اسفندیار نخواهم شد
گفتم از آنچه که باداباد
گر اعتراض و اگر فریاد
«تنها صداست که می‌ماند»
من ماندگار نخواهم شد

سيمين بهبهانى

#زن_زندگی_آزادی