بخشی از نامه قاسم سلیمانی و چندی دیگر از فرماندهان سپاه به محمد خاتمی، در ارتباط با حوادث کوی دانشگاه و فرمان به خاک و خون کشیده شدن کوی دانشگاه تهران.
‏“چه کسی است که نداند امروز منافقین و معاندین دسته دسته به نام دانشجو به صف این معرکه می‌پیوندند و خودی‌های کینه‌جو و منفعت‌طلب کوته‌نظر آتش‌بیار آن شده‌اند. آیا حرمت‌شکنی و توهین به مبانی این نظام، تاسف و پیگیری ندارد؟ آیا حریم ولایت فقیه کمتر از کوی دانشگاه است؟ آیا حریم امام، آن انسان کم‌نظیر، کمتر از جسارت به یک دانشجو است؟ “
این نسل شاید یادش نباشد و فریب تبلیغات وسیع جمهوری اسلامی را در قهرمان‌سازی‌های کذایی بخورد اما کسانی که فاجعه به خاک و خون کشیدن کوی دانشگاه را یادشان هست حتما این نامه فرماندهان سپاه را به خاطر می‌آورند که قاسم سلیمانی یکی از آنان بود. به خاتمی نامه دادند که در برابر دانشجویان معترض کوتاه نیا. مادر سعید زینالی از همان فاجعه‌ی کوی دانشگاه تا امروز دنبال فرزندش می‌گردد که ناپدید شده. مادری که می‌گوید حتی استخوان پسرم را هم به من ندادند...مادری که به همه مقامات جمهوری اسلامی نامه نوشت تا ببیند چه بلایی سر پسرش آمده حالا شاهد است که جماعتی از همان مقامات قهرمان می‌سازند و برای رای دادن یا عزاداری کردن قاتلان صف می‌بندند اما تاریخ از آن مادران زخم‌خورده‌ی ایران است که قهرمانان واقعی این سرزمین هستند. قهرمان من اکرم نقابی است مادر سعید زینالی.