امروز راهپیمایی به طرفداری از حکومت برگزارشد. مسوولین (چه کلمه از معنا خالی شده‌ای: پرسیده شده، کسی که پاسخگو بابت کاری است!) در رسانه های حکومتی حمایت تمام جانبه از این رویداد کردند. دوربین های صدا و سیما، اتوبوسهای دولتی، نهادهای ذیربط، فرماندهان سپاه و … تمام انرژی خود را برای تهییج و حمایت از طرفداران حکومت گذاشتند تا با آسودگی در خیابان‌ها قدم بزنند و در دفاع از سیستم محبوب خود شعار بدهند. برخی، راهپیمایان امروز را مشتی حقوق‌بگیر، ساندیسخور، مزدور یا ناچار به شرکت در راهپیمایی رسمی و حکومتی می‌دانند. شایدگروهی از شرکت‌کنندگان واقعا چنین باشند اما تلقی من این است که بخشی از راهپیمایان و درصدی از جمعیت کشور ما (میزانش را فقط یک رفراندوم آزاد و بی تقلب نمایش خواهد داد) به حکومت و سیستم فعلی واقعا علاقه و باور دارند و بخشی از «مردم واقعی» کشور ما هستند چیزی که متأسفانه مسوولین کشور درباره مخالفان حکومت، فرض ندارند یا به صلاحشان نیست که فرض داشته باشند، این یکی از مشکلات بزرگ من است با سیستم حکومت جمهوری اسلامی ایران. آنها هر که را از سیستم ناراضی باشد، ولایت آقای خامنه‌ای را قبول نداشته باشد یا اساسا ولایت فقیه را بعنوان سیستم حکومتی نپذیرد، جزو مردم و آدمیزاد حسابش نمی‌آورند. هیچ راهی برای پرسشگری رسمی و بی‌تعارف از شخص اول مملکت وجود ندارد (مجلسِ «همیشه چاکررهبری» خبرگان که شوخیست) هیج مسیری برای اعتراض عملی و موثر (با غر زدن در اینترنت فیلترشده فرق دارد آن هم ثابت شد شیرفلکه اش را هروقت بخواهند می‌بندند) به سیاست‌های حکومت و آن چه بر سر مردم می‌آید گشوده نیست. اگر از افزایش وحشتناک و یکباره قیمت بنزین ناراضی باشی و ماشین خود را به اعتراض در خیابان ترک بکنی تهدید می‌شوی، اگر در خیابان بمانی چماق و  گلوله می‌خوری، اگر در جواب، فریاد بزنی و واکنش بدهی «اغتشاشگر»، «اشرار» یا «مامور تعلیم یافته بیگانه» لقب می‌گیری. 
عباس موسوی سخنگوی وزارت امور خارجه ایران امروز پیش از راهپیمایی حکومتی اعلام کرد: در راهپیمایی امروز «مردم واقعی» شرکت می‌کنند
ترجمه‌اش می‌شود اگر به سیستم اعتراض داشته باشی و مخالف تبعیض ایدئولوژیک و دیکتاتوری نظامی/مذهبی در کشورت باشی اصلا آدم و مردم واقعی به حساب نخواهی آمد.
مشکل اصلی من این نیست که عده‌ای طرفدار این حکومتند (هرچند زیرپرچم آغشته به خون محرومان و معترضانش سینه می‌زنند) مشکل من این تبعیض و تقسیم‌بندی افراد جامعه‌ است به واقعی و غیرواقعی، انسان و غیرانسان آن هم بر اساس میزان مطیع بودن. هر که موافق باشد (ادامه در کامنت)