|
|
|
سه روز پیش توکا نیستانی کارتونیست باسابقه و مجرب که چهار پنج سال اخیر از از هر سه کارتون ادیتوریال و رسانه ایش لااقل یکی در هجو و نقد بیملاحظه و رک آقای خامنهای و دار و دستهاش بوده برای اولین بار رضا پهلوی را به مناسب جلسه تلویزیونی اخیرش سوژه کاریکاتور قرار داد. کاریکاتور بسیار ملایمی که میشود با پیام آن موافق یا مخالف بود و این مخالفت را هم با صدای بلند ابراز کرد. زیر این پست، کاریکاتوریست آماج انگ و اتهام و فحش و فضاحت قرار گرفت، فقط به خاطر این که کارش را به عنوان کارتونیست و کاریکاتوریست انجام داده: ابراز عقیده درباره یک کاراکتر و مساله با زبان کاریکاتور.
بسیار کسانی که تا دیروز بابت کاریکاتورهای آقای خامنهای- که هرکدام به حق ده برابر کاریکاتور رضا پهلوی تند و تیزبودهاند-درود به شرفش میفرستادند بابت این کار مزدور رژیم، سفارشیکش ، گمراه، فریبکار، نفهم و بیسواد، کمونیست(!)خواندنش.
بسیار متأسف شدم و بار دیگر به این فکر افتادم چه فرقی است بین ما مخالفان و منتقدان نظام که از تکصدایی، سرکوبگری و دیکتاتوری آن صدایمان بلند است با خود نظام؟ چه دموکراسیخواهی است که فقط نقد و هجو و صحبت و کاریکاتور درباره مخالفانمان را برمیتاید؟ چرا کارتونیستی که نگاه و موضعش درباره سران نظام مشخص است و دستکم صد پست در این باره دارد با اولین کارتون که با علائق و وابستگیهای گروهی دیگر بازی و نقد میکند (حالا درست یا اشتباه) باید با انگ مزدوری و خیانت و … نواخته بشود؟! به این نتیجه رسیدم بخشیاش تقصیر خود من کارتونیست است که مخاطبم را عادت دادهام که فقط کارتون و کاریکاتور رهبران نظام و افراد نامحبوبش را ببیند و این تصور در او ایجاد بشود که کاریکاتور و کارتون حکم لنگه کفشی را دارد که باید به صورت آن کس که ازش بدمان میاید پرتاب کنیم. من کارتونیست و کاریکاتوریستم. ممکن است زمانی ملاحظه شرایط را بکنم یا ترجیح دهم انرژیام را مصروف وضعیت داخل کشور کنم و فرد و افراد راس قدرت ایران را به خاطر تأثیرگذاریشان بیشتر، هدف تیغ نقد و هجو قراردهم اما هیچ شخصیت و منش سیاسی نباید تابوی من یا خارج از تیررس قلمم باشد. من هیچ دلبستگی به ولایت فقیه، حکومت دینی و مذهبی، حکومت پادشاهی، حکومت کمونیستی و دیکتاتوریهای طبقهای، گروهی یا حتی دیکتاتوری اکثریت ندارم. به دموکراسی همراه با آزادی معتقدم. این حق دارم را که این عقیده یا هر عقیده دیگر را درباره هر شخصیت سیاسی که بخواهم یا بنا بر شرایط لازم ببینم با زبان کاریکاتور و کارتون بیان کنم.