رفتار تحقیر‌آمیز و دستوری این روحانی باعث عصبانیت زن شد و حجاب از سرش برداشت. این آخوند توی سه راه بازار قم چندین بار به این زن برای حجاب گیر داد می‌گفت حجابت رو بکش جلو یا می‌گم بازداشتت کنند. مزاحمت و دستور دادنش بسیار تحقر‌آمیز بود که باعث عصبانیت زن شد. اکثریت مردها اینجا به جای فریاد زدن بر سر کسی که چهل سال به نام امر به معروف خون مردم رو توی شیشه کرده کرده‌اند مدام به این زن می‌گفتند حالا شما کوتاه بیا. این فرهنگ غلطی است که چهل سال به زنان می‌گویند هیسسسسس حالا این همه مشکلات توی کشور هست شما این ابزار زور و سلطه را بپذیر ‌و کوتاه بیا. شرم بر کسانی که نمی‌بینند وقتی یک تظاهرات و راهپیمایی اعتراضی شکل می‌گیرد زنان پیشرو هستند ولی وقتی زنان برای حق انتخاب پوشش و کرامت انسانی‌شون می‌جنگند مدام تکرار می‌کنند هیس الان وقتش نیست کوتاه بیا. کسانی که زنان را توسری خور و برده می‌خواهند همیشه به مفهوم مبارزه و آزادی خیانت می‌کنند.
باید برای نان و آزادی به یک اندازه جنگید. با هیس هیس گفتن شما فقط و فقط در خدمت دیکتاتور هستید.
کمپین #چهارشنبه_های_سفید و #دوربین_ما_اسلحه_ما یعنی تمرین هر روزه‌ی نافرمانی مدنی و چند مرحله دارد:
ابتدا از خود شروع کردیم تا با شکستن "قانون بد" ترسمان بریزد و با انتشار آن یک دیگر را پیدا کنیم!
سپس با ایستادن در مقابل تحمیل ادامه دادیم. در کمپین #چهارشنبه_های_سفید، با اعتراض صبورانه و محترمانه و در کمپین #دوربین_ما_اسلحه_ما، با انعکاس زشتی رفتار تحمیلگران.
گام بعدی تلاش برای گفتگوست. چه با آنها که بخاطر دیدگاه سنتی خود، دخالت در امور شخصی را بخشی از دینداری می دانند و چه آنها که از طرف حکومت سعی در تحمیل و زورگویی دارند. با آنها سخن بگوییم. عصبانی نشویم. فحاشی نکنیم. وقتی حق با ماست نیازی به عصبانیت و فحاشی نیست. وقتی در کوچه و خیابان به شما تذکر دادند، با حوصله از آنها بپرسید در مورد حق شهروندی چه می دانند و برایشان از حق انتخاب شهروندان در امور شخصی ، از احترام به دیدگاههای مختلف و از مسولیت شخصی افراد برای کنترل غرایز بجای تحمیل حجاب بگویید. اگر فحاشی کردند، تنها از رفتار زشتشان فیلم تهیه کنید و بگذارید با انتشار آن خود مسولیت زشتی رفتارشان را به عهده بگیرند.
با حکومتی که نه برای شهروند پشیزی حق قایل است و نه ذره ای به خاک وطن اهمیتی می دهد، تنها یک راه وجود دارد: کوچکتر کردن تعداد حامیان و طرفداران تا روزی که دیگر کسی برای حمایتشان باقی نماند. این کار جز با فرهنگسازی و گفتگو ممکن نیست.