از جمشید عزیزی، شاعر زندانی در ایام مرخصی شعری منتشر شده که نسخه از آن به دست زمانه رسیده است. او در فرازی از این شعر می‌سراید: زندان مرا گیاه کرده ‌است، از هر طرف رشد می‌کنم، می‌ترسم یک روز منفجر شوم، خودکارم را به دست می‌گیرم، و اندازۀ تمام نانوشته‌ها فریاد می‌زنم. می‌خوانید و می‌شنوید:

← برای متن کامل، اینجا کلیک‌کنید.