آیا در دنیای حرفه ای رسانه ای که رسالت خطیر اطلاع رسانی به مردم برای اگاه سازی اونها به جهت صیانت از دموکراسی رو به عهده داره از منتشر کنندگان نباید پرسید که استناد شما غیر از داستانسرایی که از قول یک نفر نقل می کنید به کدام مدارک و شواهد هست. آیا در دنیای مدرن اگر رسانه های معتبر چیزی رو فاش میکنن فقط از اصغر ترقه نقل قول مینویسن یا حتی اگر از منابعی که نمیخواهند نامشون برده بشه مطلب بنویسند باز هم مدارک و شواهد مربوط به خبر و گزارش رو به مردم اراِِئه می کنند؟ آیا نباید از نحوه خبررسانی تهیه کنندگان به هویت و مراد اصلی آنها شک کرد؟ آیا پیش فرض این چنین گزارش نویسی درازگوش فرض کردن مخاطب نیست؟ آیا؟