این عکسا زمانی گرفته شدن که تلویزیون مال یه اقلیت خاص نبود. که حلقه خودی ها به این تنگی نبود.زمانی که دلار زیر هزار تومن بود. که خط فقر زیر یه میلیون تومن بود. زمانی که سفره هامون بزرگتر بود. آب بود. هوا بود… امید بود. زمانی که بیشتر همدیگه رو دوست داشتیم.
واقعاً دوست دارم بدونم طراحای این مسیر، دلشون برای اون روزا تنگ نمیشه؟ دلشون نمیخواد با وجود تفاوت هامون، در آرامش و امنیت و رفاه کنار هم زندگی کنیم؟ الان خوشحالن؟ راضین؟ احساس نمیکنن که وقتشه مسیری که اشتباهی رفتن رو اصلاح کنن؟
پ.ن اول: اگه دوست دارین معنی گذشت زمان رو بدونین، کافیه به این فکر کنین که بچه هایی که زمان گرفته شدن این عکسا به دنیا اومدن، پارسال دیپلم گرفتن…
پ.ن دوم: نه که اون زمان همه چی خوب و گل و بلبل بود. قضیه به مرگ گرفتن و به تب راضی شدنه.
پ.ن سوم: از من به شما نصیحت. هیچ وقت وسط اسباب کشی و خونه تکونی آلبومای عکس رو‌ باز نکنید.
پ.ن چهارم: عکسها مربوط به پشت صحنه سریال پاورچین هستن.
#پاورچین #تلویزیون