به گزارش ایسنا، دکتر سید احمد محیط طباطبایی در ششمین نشست موزه‌های دانشگاهی کشور که امروز برگزار شد، بیان کرد: همانطور که همه مطلع هستند، بحران کووید-۱۹ باعث شده که دنیا به دو زمان پس و پیش از کرونا تبدیل شود. مانند هر بحرانی که باعث پیشرفت بشر شده است، این بحران نیز باعث ایجاد راهکارهایی برای پیشرفت بشر خواهد شد.

رئیس کمیته ملی موزه‌ها با تاکید بر گسترش زیرساخت‌ها برای فعالیت مجازی موزه‌ها، گفت: دانشگاه‌ها در گذشته به موزه‌ها به صورت یک امر مستحب نگاه می‌کردند اما در واقعیت موزه به عنوان پیشرفته‌ترین نهاد فرهنگی امری مکمل برای پژوهش و آموزش دانشگاهی است.

وی افزود: موزه‌های دانشگاهی را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد؛ موزه‌های مربوط به تاریخچه دانشگاه یا نظام آموزشی، موزه‌هایی که در دانشگاه به موضوع مورد بحث در دانشگاه می‌پردازند مانند موزه زمین شناسی در دانشکده علوم و دسته‌ سوم موزه‌هایی که به شکل کلکسیون‌های اهدایی از طرف استادان و دوستداران دانشگاه به وجود می‌آیند. این موزه‌ها، در کنار موزه‌های علم و فناوری، شبکه‌ای را از موزه‌های علم و فناوری و دانشگاهی به وجود می‌آورند که یک رسالت مهم آموزشی و پژوهشی در سطح کشور دارد، یعنی بسیاری از مشکلات موجود در سطح جامعه را موزه‌ها پاسخگو هستند.

محیط طباطبایی ادامه داد: شورای بین‌المللی موزه‌ها شعاری را برای سال ۲۰۲۱ اعلام کرده که عبارتست از: «آینده‌ موزه‌ها، بازیابی و بازتصور دوباره». شورای بین‌المللی موزه‌ها از همه دست اندرکاران خود می‌خواهد که به یک بازیابی مجدد دست بزنند و رسالت و موضوع خود را مورد دقت قرار دهند.

رئیس کمیته ملی موزه‌ها خاطرنشان کرد: در جهانی که در آستانه‌ انقلاب چهارم یعنی انقلاب هوش مصنوعی قرار گرفته است، نباید فراموش کنیم که پدیده موزه به خصوص در شکل دانشگاهی و آموزشی آن، تفاوتی با همه‌ پدیده‌ها دارد و آن تفاوت این است که موزه‌ها، نهادهایی هستند که گذشته‌ آنالوگ را برای دنیای دیجیتال حفظ می‌کنند. موزه‌ها نهاد روشنفکرانه‌ای در فضای دیجیتالی آینده هستند که باید به رسالت خود عمل کنند. به عبارت دیگر، دیجیتال بودن و استفاده از هوش مصنوعی باید ابزارهای موزه باشد. موزه به عنوان یک نهاد فرهنگی که حافظه و خاطره بشری و انتقال فرهنگ آموزش را برعهده دارد، باید از این ابزار برای توسعه ماموریت‌های خود استفاده کند نه این که تابع این ابزارها باشد.

وی در پایان با بیان این که موزه‌ها باید هم در سطح جامعه و هم در سطح دانشگاه جزئی از برنامه‌ درسی باشند، به لزوم تشکیل موزه‌های پاندمی اشاره کرد و افزود: نقش و اهمیت موزه‌ها پس از بحران اپیدمی بیشتر مشخص می‌شود. حتما جای یک موزه اپیدمی یا پاندمی خالی است؛ جایی که گذشته‌ این پدیده را برای نسل‌های آینده نشان دهد. اگر چنین موزه‌ای وجود داشت، می‌توانستیم اکنون به یاد بیاوریم که پاندمی‌های گذشته در کشور خودمان چگونه بوده است و حرکت رو به جلو پس از پاندمی‌ها چگونه ادامه پیدا کرده است.