هفته دار و اشک‌های از دور و نزدیک، باز تکرار شد و این بار روزها خبر سه نفر بر دار، فغان بیشتر، در ابعاد جهانی منتشر، روزنامه‌های روز خبر اشک‌هایی را گزارش دادند که در شب‌های دار ریخته شد و پاسخ نامه زندانیانی که گفته بودند ما را نگذارید بکشند. همان روز شاعری، کتابش بعد از مدت‌ها معطلی اجازه گرفت و چاپ شد، او به آرزو رسید، باید در مراسم حاضر می‌‍شد، شاعر نرفت، از خیر محفل دلخواه گذشت...

← برای متن کامل، اینجا کلیک‌کنید.