مردمی بسیار صبوری هستند! واقعا استرس را در سخنانشان نمی بینی. بسیار شمرده و ملایم صحبت می کنند تا شیرفهم شویم! مثل ما ایرانیا نیستند که اجازه ندهیم طرف مقابل حرفشو تمام کند. می اوفتیم تو حرف طرف مقابل! در مواقع صحبت کردن تلاش می کنند که از دلقک بازی و چرندیات خودداری کنند. هر چیزی جای خودش را دارد! تلاش می کنند همینطور سرزده مثل ...سرتو نیاندازی بیا پیش دوستت، از قبل باید تماس داشته باشی! در مقایسه با مردم دنیا از حیله و دروغ کمتر استفاده می کنند. تلاش می کنند که صادق و پاک باشند و دزد نباشند. برای همین اعتمادشان به دوست پسر و یا دوست دختر شان بالاست و با اولین آشنایی او را به منزلشان دعوت می کنند. و...! تقریبا همه اینها ریشه در چند چیز دارد. سواد و آموزش و رفاه اجتماعی و آزادی! اگر از کودکی در رحم مادر همه چیز برای کودک فراهم شود و در فقر زندگی نکند و دغدغه کرایه خانه و تغذیه و الباس و مدرسه نداشته باشد و همواره از کودکی به سفرهای برون و درون مرزی برود و در دبستان و دبیرستان از تغذیه رایگان و تحصیل رایگان و دکتر رایگان و دندانپزشک رایگان برخوردار باشد مسلما از اعتماد به نفس و از عزت نفس بالا برخوردار خواهد شد و با اعصابی راحت به زندگی خود ادامه خواهد داد!!!! چونکه زندگی از رحم مادر تا روز مرگش همه رو حساب و کتاب است و تامین است! حتی یک روز حقوق ماهانه بیکار و بیمار و باکار به تعویق نمی افتد!!! حالا مقایسه کنید زندگی در کنار رهبران بیمار ایرانی، که فرزندان مملکت خود را که فریاد گرسنگی و بی خانمانی و بی آبی سر می دهند به گلوله می بندند! تازه از جوانانی که برایش ۲ سال خدمت سربازی مجانی کردند و این کشور و ثروت بیکران را برایش نگه داشتند. طلبکار هم هستند و می گویند (نمک می خوری، نمکدان هم می شکنی)!!!