شهروند خبرنگار در این روزهای کرونایی، حدود سه ماه است که برای تهیه انسولین که برای من و همهٔ دیابتی‌ها بودنش زندگی و نبودنش مرگ است، به معنای واقعی آواره خیابان‌ها هستم. ماه گذشته آن‌قدر سر نسخه‌پیچ داروخانه که می‌خواست کمتر از انسولین نوشته شده در نسخه‌‌ام به من بدهد، داد زدم که در داروخانه غش کردم و وقتی چشم باز کردم، کلی آدم بالای سرم جمع شده بود. این ماه اما پنج روز از تمام...

← برای متن کامل، اینجا کلیک‌کنید.