شناسایی جهش جدید کروناویروس
کروناویروس SARS-CoV-۲ بعد از آلودگی تعداد زیادی از افراد، در طول مسیر خود جهش‌های زیادی یافته است. یک‌سویه خاص، معروف به D۶۱۴G نسبت به انواع جهش‌های قبلی برای آلوده کردن سلول‌های انسانی سازگاری بیشتری یافته و به‌سرعت افراد زیادی را آلوده و حاکم بر جهان شده است.

به نقل از ساینس، پیش از ماه مارس، D۶۱۴G فقط در چند مکان جهان و بیشتر در اروپا گسترده شده بود. بااین‌حال، تغییرات کوچک در پروتئین سنبله ویروس ( برآمدگی روی سطح ویروس که به‌منظور شروع عفونت به گیرنده‌های سلولی وصل می‌شود) باعث شده است که D۶۱۴G برای آلوده کردن انسان سازگار شود.

در اواخر ماه مارس، D۶۱۴G که در حال حاضر در سراسر جهان وجود دارد، تبدیل به سویه غالب و جایگزین D۶۱۴ شد.

این یافته‌ها توسط محققان آزمایشگاه ملی لوس آلاموس در نیومکزیکو، دانشگاه دوک در کارولینای شمالی و دانشگاه شفیلد در انگلستان با تجزیه‌وتحلیل نمونه‌های ژنومGISID ، پایگاه داده اشتراکی توالی ژنوم در بین محققان جهان کشف شد. ده‌ها هزار دنباله در حال حاضر در دسترس هستند و محققان معتقدند امکان شناسایی آنها با بالا آمدن در این فهرست وجود دارد.

دکتر توشان دی سیلوا، مدرس ارشد بالینی بیماری‌های عفونی دانشگاه شفیلد، از ابتدای همه‌گیری، مطالعه نوع جدید جهش ژنوم D۶۱۴G در آزمایشگاه را آغاز کرده است. از آن زمان مشخص بود که جهش‌های قوی‌تر وجود دارد. بااین‌حال، دی سیلوا دریافت که جهش در دنیای واقعی نسبت به آزمایشگاه قوی‌تر است.

دی سیلوا در بیانیه‌ای گفت که داده‌های ارائه‌شده توسط گروه ما در شفیلد نشان می‌دهد که سویه جدید با بارهای ویروسی بیشتر در دستگاه تنفس فوقانی بیماران مبتلابه کووید-۱۹همراه است، به این معنی که توانایی ویروس در عفونت افراد افزایش می‌یابد. خوشبختانه در این مرحله، به نظر نمی‌رسد ویروس‌های D۶۱۴G باعث بیماری شدیدتری شوند.

در مرحله بعد، دی سیلوا و همکاران وی آنالیزهای آزمایشگاهی از سلول‌های زنده آلوده به D۶۱۴G را آغاز می‌کنند تا به‌طور کامل دریابند این جهش جدید چه چیزی در آینده ایجاد خواهد کرد.

دکتر ویل فیشر از آزمایشگاه ملی لوس آلاموس و محقق این تحقیق بیان کرد که این مورد برای من بسیار جالب است و افزایش عفونت با مشاهده دقیق داده‌های توالی به‌تنهایی مشاهده شد و همکاران آزمایشگاهی ما می‌توانند در مدت‌زمان کوتاهی ویروس زنده را تایید کنند.

نتایج این تحقیق در نشریه Cell منتشرشده است.

← لطفاً ثبت‌نام کنید یا واردشوید و نظر خود را اضافه کنید.