نوستالژی های جامعه ایرانی بیش از آنکه نشانه عرضه سبک جدیدی از زندگی باشند نمایانگر تقاضایی ارضاء نشده برای جمع بین ایران گرایی، اسلام گرایی و تجددگرایی و عناصر عامیانه و فاخر درون آنهاست بگونه ای که کنسرت و زیارت، رقص و آواز و ایثار و شهادت با یکدیکر آشتی پذیر گردند.
← برای متن کامل، اینجا کلیککنید.