به گزارش ایسنا، جعفر محمدی در عصر ایران نوشت: «آمار رسمی فوتی‌های کرونا طبق آن چه وزارت بهداشت اعلام کرده است، از ۳۴ هزار انسان گذشت؛ یک فاجعه انسانی تمام‌عیار!

اما آیا واقعاً ۳۴ هزار مرگ داشته‌ایم یا آمار به مراتب بالاتر است؟ دکتر مسعود مردانی، عضو کمیته علمی ستاد مقابله با کرونا، چندی پیش اعلام کرد که برای رسیدن به آمار واقعی مرگ‌های کرونایی، باید عدد رسمی را ضرب در ۲.۵ کرد. سخنان تقریباً مشابهی نیز دکتر ایرج حریرچی، معاون کل وزارت بهداشت گفته بود. با استناد به اظهارات این دو مقام رسمی باید گفت که از ابتدای آمارگیری مرگ‌ومیرهای کرونایی در ایران (اول اسفند ۹۸) تا کنون، بیش از ۸۵ هزار ایرانی بر اثر کرونا فوت کرده‌اند. حال بماند افرادی که قبل از شناسایی کرونا در ایران مبتلا شدند و درگذشتند.

با این وصف و با توجه به جمعیت قریب به ۸۵ میلیونی ایران، به هزاران تاسف و نگرانی باید گفت که «یک هزارم مردم ایران بر اثر کرونا درگذشته‌اند» و این روند مرگبار با سرعتی رعب‌انگیز ادامه دارد.

البته اگر به سخنان دکتر حسین قشلاقی، عضو شورای عالی نظام پزشکی ایران، استناد کنیم که بر اساس «گزارش‌های میدانی کادر درمان» و «بررسی آمار دفن‌شدگان» آمار واقعی را تا ۴ برابر آمار رسمی می‌داند، به گزاره ترسناک‌تری می‌رسیم: «از هر ۶۲۵ ایرانی، یک نفر بر اثر کرونا جان خود را از دست داده است.»

اگر این اعداد و ارقام که همگی مستند به اظهارات مسئولان رسمی عرصه پزشکی کشورند، انگیزه‌ای در ستاد ملی مبارزه با کرونا ایجاد نمی‌کند که تدابیر سختگیرانه‌تری برای کنترل این بیماری فراگیر اتخاذ کنند، باید از آن عالیجنابان پرسید چند درصد مردم ایران باید با کرونا بمیرند تا اقدامات جدی‌تری از سوی این ستاد انجام گیرد؟ (قبلاً هم ما و هم بسیاری دیگر از دلسوزان کشور، پیشنهادهایی برای بهبود نسبی وضعیت داده‌ایم که اگر واقعاً گوش شنوایی باشد، می‌شود تا زمام امور از دست نرفته، کرونا را تا حد قابل توجهی مهار کرد.)

همچنین اگر مرگ دست کم یک‌هزارم مردم کشور بر اثر کرونا کافی نیست تا آن عده از هموطنان بی ماسک‌مان را متقاعد کند که باید ماسک بزنند و موارد بهداشتی را رعایت کند، واقعاً به این جماعت عجیب و غریب دیگر چه می‌توان گفت و آیا زمان برخورد جدی با اینان که جان خود و دیگران را به خطر می‌اندازند، نرسیده است؟

این همه استدلال کردند، این همه کادر درمان را نشان دادند که از جان‌شان می‌گذرند تا بیماران را مداوا کنند، این همه جسد و قبر و غسالخانه نشان دادند، حتی در خیابان ماسک رایگان توزیع کردند تا بلکه این افراد سر عقل بیایند ولی گویا مرغ‌شان یک پا دارد. آیا زمان برخورد جدی با آنها و حتی بازداشت موقت‌شان نرسیده است؟ آیا نباید چند مغازه که پرسنل‌شان ماسک نمی‌زنند، پلمب شوند تا حساب کار دست بقیه بیاید؟ بی‌مبالاتی تا کی؟!

در زیر چند توصیه مهم برای کاهش ریسک ابتلا به کرونا و مرگ بر اثر آن را که از پزشکان متعدد جمع‌آوری کرده‌ام می‌آورم. این تنها کاری است که به عنوان یک فعال رسانه‌ای می‌توانم برای هموطنانم در شرایط کنونی انجام دهم: (برخی رفرنس‌های علمی این توصیه‌ها در انتهای مطلب آمده است. مع‌الوصف با پزشک‌تان هم مشورت کنید. اینها صرفاً پیشنهادها و تجربه‌های عمومی است.)

۱- خوردن روزانه یک قرص یا شربت تقویت‌کننده سیستم ایمنی بدن

۲- خوردن روزانه ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ میلی‌گرم ویتامین C (مثلا دو قرص جوشان ۱۰۰۰)

۳- خوردن ماهانه یک قرص ۵۰۰۰۰ واحد ویتامین D

۴- خوردن شبانه یک قرص آسپرین ۸۰ برای جلوگیری از غلظت خون که عامل مهمی در مرگ‌های کرونایی است

۵- نوشیدن مکرر دمنوش (آویشن، بابونه گاوی، پونه، دارچین، زنجبیل، سرخارگل) و آبمیوه‌های طبیعی

۶- خوردن روزانه سیر (یک حبه سیر را به صورت نگینی ریز کنید و ته زبان‌تان بریزید و با دو لیوان آب بخورید تا دهان‌تان بوی سیر ندهد.)

۷- خوردن روزانه ترکیب سیاه‌دانه کوبیده‌شده و عسل (به اندازه نصف یک قاشق چایخوری) و اندکی زردچوبه (به طور جدا) به خاطر خاصیت ضد التهابی زردچوبه (می‌توانید به جای زردچوبه از قرص‌های ضد التهابی موجود در داروخانه ها استفاده کنید.)

۸- یکی از متخصصان معروف ریه در تهران به دوستم که درگیر کرونا بود، توصیه کرده بود در کنار مصرف داروهای تجویزشده توسط پزشک معالج، هر روز «بخور جوش شیرین» و «بخور پیاز» (جداگانه) بگیرد و اثر بسیار مثبتی در روند درمان داشت. به توصیه آن متخصص افراد سالم نیز در هفته چند بار این بخورها را تجربه کنند. توصیه مشابهی نیز پزشک متخصص بیماری‌های عفونی به بیمار دیگری کرده بود که واقعاً موثر واقع شد. (توجه کنید که این توصیه‌ها توسط پزشکان متخصصی که درگیر بیماران کرونایی هستند مطرح شده نه توسط افراد متفرقه وگرنه در اینجا نمی‌نوشتم. تاجر جوش شیرین و پیاز هم نیستم! دنبال مصاحبه با این متخصصان هستیم تا اگر موافقت کنند، با اسم و رسم شان منتشر کنیم.)

۹- غرغره مستمر و شستن دهان و گلو و بینی با آب نمک رقیق یا سرم شست‌وشو یا به‌ویژه غرغره آب لیموترش تازه و خالص و سپس قورت دادن آن یا دست کم شست‌وشوی دهان با دهانشویه‌های موجود در داروخانه‌ها

۱۰- رعایت توصیه‌های عمومی شامل: خواب کافی، دوری از استرس (تا حد ممکن)، خانه‌مانی (باز هم تا حد ممکن)، تمرینات تنفسی روزانه و اصول «فشم» (فاصله، شست‌وشوی دست‌ها و ماسک)

آن چه نوشتم، هر چند ریسک ابتلا و مرگ را کاهش می‌دهد ولی هیچ تضمینی برای هیچ کس وجود ندارد. خواهش می‌کنم اینها را به طور جدی انجام دهید و به دیگران هم یاد دهید. مرگ از هر چیزی به ما نزدیک‌تر است؛ همان طور که یک هزارم ایرانی‌ها را در همین چند ماهه به کام خود کشید و راهی آرامگاه‌ها کرد و همچنان عطش دارد...!»