‌ صندلی ضحاک ساز
‌ ————- ‌ نقد قدرت و قدرتمدار که پیش می‌آید بعضی فکر می‌کنند مساله شخصی و اخلاقی است، در دفاع از کرامات و اخلاقیات و دلاوری‌ها و فداکاری‌ها ‌و هوشمندی‌های سردار فلان و حضرت آقا بر می‌آیند، منکر تأثیر ویژگی‌های شخصیتی آدم‌ها بر مقام‌شان نیستم، اما بحث بر سر سیستم است، آدم ها می‌توانند جنگجویان شجاع، پدران مهربان، همسران خوب، افراد خیّری باشند اما در سیستم غلط که محصولش تمامیت خواهی، فاشیسم و تکصدایی است نیکوخصال‌ترین افراد خواه ناخواه در «جایگاه» دیکتاتور و سرکوبگر قرار خواهند گرفت. مهم نیست که من شخصا روحیه دیکتاتورمآب و عدم‌تحمل داشته باشم، مهم آن است سیستمی برقرار شود که من نتوانم تمایلات شخصیم را بر جامعه و سازوکارش تحمیل کنم، اگر خواستم چنین کنم امکان حذف و جایگزینی‌ام باشد. هرگونه سیستم مبتنی بر قدرت کنترل ناشده و نامحدود یک «فرد» (می‌خواهد پیشوا باشد، شاه باشد ، ولی فقیه باشد، رهبر حزب باشد) یا «گروه» (می‌خواهد روحانیت باشد ، دولت باشد، نیروهای نظامی باشد، صنف یا حزبی باشد ) به تولد
هیولای دیکتاتوری خواهد انجامید.
پی‌نوشت: از متن برداشت اشتباه نکنید، به معنای تبرئه کردن فرد از تبعات مسوولیت‌ش نیست. او به هر حال پذیرفته که در سیستم قرار بگیرد و مسوول کارهایی است که به نام و با اجازه‌اش انجام شده. پس همچنان کارتون رسانه‌ای چهره‌ها را خواهید کشید، فقط یادتان باشد این‌ چهره ها نماینده و نمود مقام و جایگاه‌شان در سیستم اند.
#سرکوب
#دیکتاتوری
#فاشیسم
#قدرت_غیرپاسخگو
#چرا_با_موشک_زدید