قهوه‌ات را بنوش. بهانه نکن این قهوه تلخ‌تر از همیشه نیست. ذاتش تلخ است که اگر وابسته‌اش شوی شیرین‌تر از عسل به کامت می‌نشیند و بی‌‌آن روزگارت نمی‌گذرد. این آخرین قهوه‌ی تلخ دونفره‌مان را بنوش و بگذر از این بازی بی‌قاعده. بعد از تو دیگر هیچ زخمی مرا نخواهد کشت.
تمام شعرها، تمام قصه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها تمام افسانه‌‌‌های عاشقانه‌‌ی دنیا دروغ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گویند.باور نکن که بعد از تو عشق، از پس کوچه های قلبم عبور نکند. من بعد از تو هم لب های عشق را خواهم بوسید و از سهم هماغوشی‌ها، کام خویش را خواهم گرفت. اما بعد از تو دیگر هیچ زخمی مرا نخواهد کشت. بعد از تو‌بازهم دلم خواهد لرزید. کسی چه می‌داند؟ شاید روزی نگاهی، نفس‌هایم را به شماره بیندازد و شاید قلبم آکنده شود از رویای آینده‌ای که با هم‌شانه‌ای دیگر تقسیمش کنم و تقدیر، آشیانه‌ام را امن‌تر از تمام رؤیاهای محالمان بسازد اما، بعد از تو نه برای آرزویی زمین‌گیر خواهم شد، نه برای آغوشی جان خواهم داد و نه دیگر هیچ دردی مرا خواهد کشت.
به روزمرگی تن دادیم و به تماشای آرزوهایی که بربام ما نمی‌نشستند نشستیم و هرگز بال نگشودیم تا به دامشان بیندازیم، این سرنوشت سهم ما بود، که انقلاب، سراغ تک به تکمان بیاید و پرتمان کند به زمین ناشناخته‌ای که هیچ از آن نمی‌دانیم. شاید بعد از انقلابت روزی به این زمین بازگردی. شاید بعد از انقلابم روزی تو را باز ببینم وقتی تو آدم دیگری هستی و من، من دیگری... اما بعد از تو دیگر هیچ انقلابی مرا از دگرگون شدن نخواهد ترسانید.
#هیلاصدیقی #هیلا_صدیقی
Photo by @ehsannaderpour
پ.ن:سر ضبط آلبوم طلوع