از ویروس‌ها نترسیم ‌ ——— ‌ ‌ بالاخره رسماً حضور کرونا را در کشور اعلام کردند. خطرناک است اما نترسید. ما ویروس‌هایی کهنه‌تر و مخرب‌تر را تجربه کرده‌ایم، باید بتوانیم بر آنها پیروز شویم. نباید وحشت کرد و مرثیه خواند، باید مقاومت کرد، مراقبت کرد، جنگید و مغلوبش کرد. ویروس ، نهایتا یک ویروس است. وجودی ناچیز که اگر میزبانی پیدا نکند تا انگل‌وار به او بچسبد، قدرت و تاثیر نخواهد داشت. مثل کرونا، سالها در تاریک‌ترین غارها و دورافتاده‌ترین پستوها اندرون خفاشان کور به بودنش ادامه می‌دهد، تا بالاخره انسان یا انسان‌هایی پیدا شوند تا وجود خود را پذیرای حضورش سازند.
آنوقت است که خطرناک‌ترین خاصیت‌ش را به نمایش می‌گذارد: میل به بقا و تکثیر. ویروس می‌خواهد در تعداد آدمیان این سرزمین، منطقه، کره خاکی ضرب و تکثیر شود و همانندان خود را بسازد تا قدرت بگیرد. او به تنهایی حقیر است پس با ساختن صدها و هزاران و میلیون ها از خود در ما، بزرگی و عظمت می‌گیرد، دلهره می‌آفریند، اسم و مرتبه‌اش را بر زبان ما جاری می‌سازد، وادارمان می‌کند با رعب و احترام از او یاد کنیم، در کنج خانه‌ها بخزیم و بترسیم و سر بزیر داریم مبادا که مبتلایش بشویم. ویروس موذی و خطرناک است اما خطر اصلی، آدم‌هایی اند که خود را دست بسته تسلیم حضورش کرده‌اند ، آن را حمل می‌کنند، پخش می‌کنند، می‌گذارند تا بر همه چیز و همه‌‌کس چیره شود.
ویروس مخرب و نابودگر است اما شکست‌ناپذیر نیست، نباید تسلیم ترس شد، باید جلوی تکثیرش را گرفت ، نگذاشت تا در ما نوزایی کند و تکثیر شود، باید طردش کرد، قرنطینه‌اش کرد، او در آلودگی و خرابی لانه و رشد و می‌کند باید سالم زیست و فضای زندگی به او نداد.
اگر تک تک ما چنین کنیم، شک نکنید ویروس مرگبار بار دیگر کوچک ‌و حقیر به تاریکی غاری خواهد خزید و سلامت به سرزمین ما برخواهد گشت.
عکس تزئینی نیست!
#کرونا
#دیکتاتور
#ظلم_پذیری
#ویروس_ذهن
#نه_به_دیکتاتوری