کُشته شدنِ ناحقِ یک انسان به دست پلیس آمریکا، جرقه‌ای برای شعله‌ور شدن تظاهرات در بسیاری از نقاط جهان شد. این اعتراضات، ابعادی فراتر از اعتراض به کشته شدن یک انسان پیدا کرده و آسیب‌های اجتماعی و ریشه‌ای همچون نژادپرستی و خشونتِ نیروهای امنیتی را نشانه گرفته است

در هر کجای جهان که جُنبشی در جهت اصلاح و بهبودی حقوق انسان‌ها آغاز شود، باید از آن حمایت کرد. اما من ناخودآگاه به ایران هم فکر میکنم. زمانی که مرگِ ناحقِ یک نفر آغازگر چنین اعتراضاتی ریشه‌ای میشود، به بسیاری که به ناحق در ایران کُشته شدند و به فراموشی سپرده شدند، فکر میکنم.

سرکوب، شکنجه و کُشتار منتقدان و فعالان سیاسی ایران را از یاد نبریم. ممنوعیت، سانسور، حذف فکری و فیزیکی اندیشمندان و روشنفکران ایران را از یاد نبریم. تهدید، فرار و تبعید دگراندیشان و نُخبگان ایران را از یاد نبریم. از میان بردن مردم عادی، مردان و زنان و کودکان ایران را از یاد نبریم. از یاد نبریم و خاموش نباشیم. داریوش

طرح: مانا نیستانی | @neyestanimana