پدری که اهل زن و بچه نباشد و حاصل دسترنج خانه و حاصل عرق جبینش را بین همسایه ها تقسیم کند و شاباش بدهد , پدری که درب خانه اش را بر روی ارباب باز کند و اختیار جان و مال و ناموس خودش را به ارباب بدهد , خوب معلوم است که فقر از سر و روی خانم خانه و خانه خواهد بارید و فرزندان , پدر خانواده را به پشم خودشان هم حساب نکنند و با او مانند دشمن خودشان رفتار کنند . بدتر از همه که پدر خانواده از همسایه دیوار به دیوارش گرفته تا اهل محل با عالم و آدم دشمن شده و همه را تهدید کرده و شیشه های پنجره هایشان را با سنگ شکسته و بچه هایشان را در کوچه و خیابان کتک بزند . دیگر حال روز آن خانواده بدبخت را می توان درک کرد و فهمید