با اندوه فراوان از مرگ سعید قائم مقامی آگاه شدم. وی کار خود را در رادیو ایران بعنوان گوینده خبر،
گزارشگر و کارگردان برنامه های گوناگون آغاز کرد و هم زمان در دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی به
تحصیلات خود در زمینه روزنامه نویسی ادامه داد. پس از پایان آموزش دانشگاهی به سمت مدیریت
رادیو تلویزیون ملی ایران در استان های گوناگون انتخاب گردید و سپس سرپرست پخش برنامه های
شبکه اول تلویزیون ملی ایران و اخبار سراسری رادیو ایران شد.
پس از شورش شوم ۱۳۵۷ نامبرده ناچار به ترک میهنی شد که شیفته آن بود. شادروان قائم مقامی در
دوران آوارگی اجباری از ایران، هرگز دست از تلاش برای آزادی ایران بر نداشت و تا آخرین دم به
کوشش خود برای رهائی میهن ادامه داد.
در لوس آنجلس آغاز و سپس در سال ۱۳۸۷ « رادیو صدای ایران » وی در سال ۱۳۷۰ همکاری خود را با
اقدام نمود و در ۱۳۹۰ به تنهایی و با پشتیبانی شنوندگان وفادارش « پرشین رادیو » به راه اندازی
مبادرت به تاسیس رسانه ای کاملا مردمی کرد و به مبارزه همیشگی خودش برای آزادی ایران ادامه
داد.
او هیچوقت از باورهای میهن پرستانه خود که به شدت بدانهاپای بند بود رو نگرداند و انسانی
پاک سرشت باقی ماند.
از دست رفتن سعید قائم مقامی را که یکی از نمونه های پاکدامنی و روزنامه نگاری با اخلاق بود به
ویژه به همسرگرامیش لیدا، فرزندان نازنینش آوید و علیرضا و جامعه رسانه های گروهی از صمیم
قلب تسلیت می گویم.
روانش شاد