✅ وقتی مسافرت می روم و رانندگی غیرمسئولانه برخی از هموطنان را می بینم فکر می کنم شاید واقعا" تصمیم گرفته پشت فرمان بمیرد ولی گناه کسانی که هنوز می خواهند زندگی کنند و دارند مسیرشان را می روند چیست که گاهی به وسیله آنها کشته می شوند؟
✅ فضای سیاسی هم پر است از این آدم ها. کسانی که انگار وظیفه دارند "امید" را در وجود دیگران بکُشند. مثل گِلوم در کارتون گالیور که با قیافه ای خونسرد هیچ ایده ای نداشت و کمکی نمی کرد اما دم به دقیقه می گفت: می دونم ما موفق نمی شیم ...
✅اسم این کارشان را هم می گذارند مبارزه برای تغییر رژیم! مثل دانش آموزی که بگوید: اونقد نمیرم مدرسه، تا مدرسه مشروعیتش رو از دست بده!...
✅ البته در فضای مجازی که کم هزینه تر است و به آدم ها حس امنیت ناشی از پنهان ماندن می دهد چند فحش آبدار هم می زنند تنگ کار تا نشان بدهند چه ایمان راسخی دارند و بیدی نیستند که از این بادها بلرزند.
✅ بسیاری از این افراد بی آنکه بدانند گرفتار اسلکتیویسم (Slacktivism) هستند. مبارزه از زیر لحاف یا پتو!
✅ این کار به فرد احساس رضایت کاذب انجام عملی مثبت را می‌دهد، در حالی که تأثیر واقعی آن کار هیچ و یا بسیار ناچیز است آنها فکر می کنند یک جهان تحت تاثیر این کارشان قرار می گیرد!