می‌خواستند با درد کشیدن‌هایم و این فشارها از عقیده‌ام صرف‌نظر کنم. گرایش سیاسی مرا مثل چماق بر سرم می‌کوبیدند. زمان فوت پدرم، مرخصی حق من بود؛ اما نگذاشتند. قاضی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب پیام داده بود چند خط توبه‌نامه بنویس تا ببینم چکار می‌کنم. من خودم دردکشیده این جامعه هستم و در کنار مردم برای آزادی، مبارزه کردم. توبه معنی ندارد. این گوشه‌ای از گفتگوی سمانه نوروزمرادی زندانی...

← برای متن کامل، اینجا کلیک‌کنید.