بهائیان و اعدام‌های پس از انقلاب: یکصد و شصت بهائی در شش سال
از مهم ترین اسناد این دوره، نامه های محفل ملی به مسئولان جمهوری اسلامی بودند. این نامه ها از ابراز وفاداری به حکومت اسلامی آغاز شدند و به فاصله گذاری با آن و دست آخر، اعلام مخالفت صریح با سیاست سرکوبی بهاییان رسیدند. به موازاتی که محافل ملی درمی یافتند که تلاش برای غلبه بر بهایی ستیزی حاکمان اسلامی عبث است، لحن نام هایشان تهاجمی تر می شد. این لحن تهاجمی تر بهانه ای دیگر بود برای استمرار...

← برای متن کامل، اینجا کلیک‌کنید.

← لطفاً ثبت‌نام کنید یا واردشوید و نظر خود را اضافه کنید.